De gemeente heeft de bevoegdheid om schuldhulpverlening te weigeren.

Een recente uitspraak van de Rechtbank Den Haag roept vragen op over de houdbaarheid van de gemeentelijke bevoegdheid tot het weigeren van schuldhulpverlening aan personen die daar al eerder een beroep op hebben gedaan. Deze bevoegdheid is ook opgenomen in het wetvoorstel van de Wet gemeentelijke schuldhulpverlening (Wgs).

Ontzegging wettelijk traject

De gemeente heeft de bevoegdheid om schuldhulpverlening te weigeren. Wordt echter de verzoeker alleen maar uitgesloten van de schuldhulpverlening omdat hij daar al eerder gebruik van heeft gemaakt, dan wordt hem daarmee ook een beroep op het wettelijke schuldsaneringstraject ontnomen. Een verzoek tot toelating tot een schuldsaneringsregeling kan namelijk niet in behandeling worden genomen als niet geprobeerd is tot een minnelijk vergelijk met de schuldeisers te komen bronnen.
De rechtbank concludeert hieruit dat de wettelijke saneringsregeling er dus vanuit gaat dat de gemeente een hulpverleningsvraag, waarbij het de schuldenaar er om te doen is om bij een eventuele mislukking van het minnelijk traject een verzoek te doen tot toelating schuldsaneringsregeling, niet weigert op de enkele grond dat de schuldenaar eerder gebruik heeft gemaakt van de schuldhulpverlening bronnen.

Bevoegheid nu en straks

Dat de gemeente de bevoegdheid heeft om schuldhulpverlening te weigeren volgt uit het feit dat "de gemeentelijke schuldhulpverlening op dit moment gebaseerd is op de algemene in de Gemeentewet opgenomen zorgplicht van gemeenten voor hun inwoners", aldus de staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid en de ministers van Justitie en van Financiën in hun antwoord op vragen van kamerlid Karabulut over wantoestanden in de schuldhulpverlening. Hij voegt daar aan toe dat het "thans voor de gemeenten mogelijk is om mensen niet in aanmerking te laten komen voor schuldhulpverlening" bronnen.
Ook in het onlangs door de Tweede Kamer goedgekeurde ontwerp van de Wet gemeentelijke schuldhulpverlening (Wgs) is de bepaling opgenomen dat de gemeente schuldhulpverlening in ieder geval kan weigeren in geval een persoon daar al eerder gebruik van heeft gemaaktbronnen.

Schuldhulpverlening leidt tot besparingen elders

Elke euro die gemeenten besteden aan schuldhulpverlening, leidt tot gemiddeld twee euro aan kostenbesparing op andere plekken. Dat blijkt uit onderzoek van de Hogeschool Utrecht en onderzoeksbureau Regioplan. Door te bezuigingen op de uitvoering van de schuldhulpverlening schieten gemeenten zich vooral zelf in de voet, aldus Nadja Jungmann, lector Rechten aan de Hogeschool Utrecht.


Gemeenten staan op dit moment voor een flinke bezuinigingsopgave. Zo eindigt de tijdelijke uitkering aan gemeenten voor schuldhulpverlening en voert het rijk tevens een korting door van € 20 miljoen op schuldhulpverlening via het gemeentefonds. Toch is bezuinigen op de uitvoering van de hulpverlening niet het slimste antwoord hierop.


Uit het onderzoek van de Hogeschool Utrecht en Regioplan blijkt namelijk dat de gemiddelde uitkeringsduur substantieel korter is als een uitkeringsgerechtigde met schulden gebruik maakt van schuldhulp. Door de inzet van schuldhulpverlening wordt per 100.000 inwoners circa € 1,4 miljoen bespaard op WWB-uitkeringen en re-integratietrajecten. Een andere grote besparing is het voorkomen van huisuitzettingen van de schuldenaren, ongeveer € 1,1 miljoen. Het gaat ondermeer om kosten die woningcorporaties maken bij huisuitzettingen en kosten voor het organiseren van maatschappelijke opvang. Verder vinden er kostenbesparingen plaats bij de verslavingszorg en de ggz.


Het hoge rendement van de schuldhulpverlening is een gevolg van het gegeven dat veel schuldenaren ook kampen met niet-financiële problemen. De hoge schulden gaan vaak samen met psycho-sociale problematiek, verslaving, een tekort aan weerbaarheid of werkloosheid. Het aanpakken van de schulden leidt er toe dat schuldenaren ook op andere terreinen weer sneller de draad kunnen oppakken.
  

Het Convenant pakket primaire betaaldiensten:

Het Leger des Heils trok in 1999 aan de bel bij de minister van Financiën toen bleek dat een grote groep daklozen geen bankrekening meer kon krijgen als gevolg van vaak hoge schulden.

De NVB stelde in 2001 na overleg met het Leger des Heils en het ministerie van Financiën het convenant pakket primaire betaaldiensten vast. Het convenant wordt onderschreven door ABN AMRO Bank, Fortis Bank, ING Bank, Postbank, Rabobank en SNS Bank.

De banken die dit Convenant hebben onderschreven onderkennen vanuit hun maatschappelijke verantwoordelijkheid dat het van groot belang is dat zoveel mogelijk mensen een laagdrempelige toegang hebben en houden tot het betalingsverkeer. Daarom bieden zij in principe aan iedere meerderjarige met een vaste woon- of verblijfplaats in Nederland dan wel met een postadres bij een erkende hulpverlenings- of overheidsinstantie en die zich conform de Wet identificatie bij financiële dienstverlening kan legitimeren, een pakket primaire betaaldiensten.

Het principe van een pakket primaire betaaldiensten geldt alleen voor één bankrekening van een particuliere cliënt. Het pakket omvat:

· het uitvoeren van overschrijvingen binnen Nederland, zowel met gebruikmaking van overschrijvingsformulieren als acceptgiros;

· het verlenen van incassomachtigingen aan derden om bepaalde bedragen van de bankrekening af te schrijven;

· een bankpas met PIN-code en al dan niet voorzien van een Chipknip of Chipper, voor gebruik van geldautomaten (tenminste die van de eigen bank) en betaalautomaten in Nederland,

· het verkrijgen van rekeningafschriften.

Links naar:

1. Convenant
2. Aanvraagformulier
3. Uitvoeringsinstructies

Deurwaarder sluit niet zo snel meer af

 Mensen in Groningen en Drenthe die diep in de schulden zitten, worden niet meer zo snel door een incassobureau of deurwaarder afgesloten van gas en licht of het huis uitgezet. Dat is het resultaat van een overeenkomst tussen de kredietbanken in Groningen en Assen en twee grote incassobureaus.

    Uitgangspunt is dat de bureaus hun maatregelen opschorten als de kredietbanken daar om vragen. Daardoor wordt er vaker een oplossing gevonden om uit de financiële problemen te komen en wordt maatschappelijk leed voorkomen, aldus de gemeente Groningen. De bureaus zullen ook meewerken aan een schuldregeling. "Eisers willen vaak goedschiks of kwaadschiks direct hun geld terug. Maar van een kale kip valt nu eenmaal niet te plukken, dus eigenlijk schieten ze daar niets mee op", zegt een woordvoerster van de gemeente. "Op deze manier zien ze in ieder geval een deel van hun geld terug, al moeten ze er wat langer op wachten. Tegelijk kunnen we zo allerlei dramatische situaties voorkomen."

  Mede door de kredietcrisis is het aantal situaties waarbij mensen worden afgesloten van gas en licht of het huis uit worden gezet flink toegenomen, aldus de kredietbanken. Groningen noteerde in 2010 een stijging van ruim 25 procent ten opzichte van het jaar daarvoor (van 194 naar 259 gevallen).
Volgens de woordvoerster zijn het niet alleen mensen met onverantwoord koopgedrag. "We zien in toenemende mate mensen die door de crisis hun baan zijn kwijtgeraakt en daardoor ineens in de financiële problemen raken."

Meedoenregelingen gemeente Assen wijzigen per 1 juli 2011

Wat verandert er?
Lees hier meer over de veranderingen, de voorwaarden en de bedragen van de meedoenregelingen van de gemeente Assen. Via Bereken uw recht berekent u snel welke meedoenregelingen u kunt gebruiken.

Meedoenregelingen aanvragen
U kunt via de website http://www.werkpleinbaanzicht.nl/ de regelingen digitaal aanvragen, via Formulieren > Aanvraag Bijzondere Bijstand, langdurigheidstoeslag en meedoenregelingen.

Bellen kan ook, telefoon 391600, of kom langs bij Werkplein Baanzicht (Stationsstraat 30-32 te Assen).

De Drentsche zaak

Voor iedereen die een eigen zaak wil beginnen is hier een nuttige site

Speciaal voor jongeren om niet in de schulden te komen.

Speciaal voor jongeren, een leuke site, opgezet door Humanitas. Ze hebben er zelf een prijs voor gekregen.